کاوش موضوع رطوبت

رطوبت یا نمناکی به‌طور کلی به دو صورت رطوبت مطلق و رطوبت نسبی هوا در نظر گرفته می‌شود. رطوبت مطلق یا نسبت رطوبت عبارت است از مقدار جرم بخار آب بر حسب کیلوگرم یا گرم که در واحد حجم هوا موجود باشد. مقدار بخار آبی که برای اشباع یک حجم معین از هوا نیاز است، با افزایش دمای هوا بیشتر می‌شود، بدین معنی که با افزایش دمای هوا، قابلیت ذخیره‌سازی بخار آب در واحد حجم هوا افزایش می‌یابد. رطوبت نسبی مقدار رطوبت موجود در یک حجم هوا با دمای مشخص به حداکثر رطوبتی است که آن هوا می‌تواند در همان دما داشته باشد. هوای بدون بخار آب را هوای خشک می‌گویند. این نوع هوا در جو وجود ندارد، حتی در جو روی بیابان‌ها و عرض‌های بالا. هوای خشک به علاوهٔ رطوبت را هوای مرطوب می‌گویند. تبخیر که عامل مرطوب ساختن هوای خشک است، از سطح اقیانوس‌ها و آب‌های سطحی و تعرق، منبع رطوبت هوا، ایجاد ابرها و بارندگی است. حداکثر بخار آب موجود در جو ۴–۳ درصد است. بخار آب موجود در جو در متعادل نگه داشتن دمای جو کره زمین نقش عمده‌ای دارد؛ زیرا بخار آب امواج تشعشعی با طول موج بلند را جذب می‌نماید؛ بنابراین، اگر در جو مقدار بخار آب کم باشد، اختلاف درجه حرارت بسیار زیاد می‌شود.... بیشتر در ویکی پدیا